Dilek taşı

Asla anlaşılamayanlar diyarından geliyorum. Kelimeler, ne kadar sert çıkarsa çıksın, ne kadar uzun olursa olsun cümleler, eğer hayat yardım etmiyorsa harfleri bir araya getirmenize, ne kadar çabalarsanız çabalayın olmuyor.

Uzun cümleler, kısa cümleler, sıfatlar, edatlar, yüklemler, özneler. Ve bizler. Anların, dakikaların içinde sıkışmış, nefes almaya çalışırken, bir yandan da kendi kelimelerimizi bulalım istiyoruz, ve tabii, birileri de cümleler kursun bizim için.

Ama olmuyor işte, anlattığımız ne varsa havada asılı kalıyor, uzuyor, uzanıyor boşluğa, ulaşması gereken yere gitmiyor, giderken şekil değiştiriyor. Sonunda istediğimiz, beklediğimiz aksi asla göremiyoruz, sesimiz; hiç bir zaman istediğimiz gibi yankılanmıyor.

Üzülme okur, amacımın ne olduğunu ben de bilmiyorum, ama yılın bu son günlerinde, sanırım tüm tortular ve birikintiler birer birer anlam buluyorlar. Neden bu kadar geç oldu ya bir cevabım var ama; o kadar hızlı sürükleniyoruz ki zamanla, tıpkı sileceğin yağmur damlalarını saniyeler içinde silmesi gibi, günlerimiz böylesi bir hızla akıyor adeta.

Yapacak bir şey var mı? Kim bilir, vardır belki de. Çoğu zaman unuttuğumuz, çok derinlerde sakladığımız bir şeydir belki, oluruna bırakmak. Yapamamak ya da yapmamak. Her şey bizim elimizde (mi) acaba. Cevabı ararken işte, kelimeler kayboluveriyor ya bazen, ondan korkuyorum belki de bu kadar. Hiç bir zaman yapamayacak mışım gibi hissetiğim anlar geliyor ya, o zaman üzülüyorum işte.

"
var,
aşk da var,
yaz da var,
güz de var,
şu hayatta,
saz da var,
jaz da var,
haz da var,
insanlar;
ne iyi,
ne tatlı,
ne sahtekarlar..
onlar;
hem aşık,
hem uyanık,
hem riyakarlar.."

2011 de bitiyor,  içinden geçerken nasıl da ağır geliyor zaman, ama yeni bir yıl gelince her seferinde istisnasız bir iç geçiriş başlıyor. Bu da hayatın cilvesi galiba.

Neler öğrendik, neler aldı neleri kaybettik anlatması uzun. Ne kimse sorsun, ne biz söyleyelim, geçmişin tozlu yapraklarında, eğer varsa öyle yapraklar, birer birer yazılsın bizden habersiz. Ya da buraya yazayım ben neler olduysa.

Gün gelince birileri okur, sesimize bir ses geri döner belki. Ama şimdilik bu yeni yıldan beklediklerimize ithafen;

http://www.youtube.com/watch?v=WLCC3NPJczY









Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Walking through

Kesfedilmemis Element

No Screws Loose