Okyanus

Denizi soluma aldım, bir de derin bir nefes.
Mısır tarlalarının üzerindeki kuşlar kadar kalabalık kafam.

Okyanusa dokunmak o kadar güzel ki.
Sessizce onu dinlemek o kadar iyileştirici...

Adım adım adımlamak kumları, yumuşak ve sabit.
Sonra bakınca uzaklara,
Tıpkı mısır tarlalarının üzerindeki kuşlar gibi,
Bir sürü insan görmek sularda...

Herkes dokunabilir mi okyanusa?
Herkes görebilir mi güneşin yansımasını suda?

Elimde onca şey var sanki.
Hepsinin tadına, şekline şemaline bakmışım.
Aklımda sadece bir şey eksikmiş,
Ve o kadar yokmuş ki, gelince anlamamışım.
Tadına bakar gibi olmuşum,
Düşündüğüm gibi olmasa da sahiplenmişim..

Keşke bir bisikletim olsaydı.
Keşke okyanusa her zaman dokunmak mümkün olsaydı.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Walking through

Kesfedilmemis Element

No Screws Loose