Bil(-e)miyorum

Artık "sana da" bile demiyorum.Bana ne oldu bilmiyorum. Geçen yıl bu kadar farkında olmamıştım durumumun. Farklı bir yerde oluşum, artık belirgin hatlarla çizmem gereken bir hayatın varlığı ve vesaireyi.

Bu yıl, daha şiddetli çarptı sanki. Oysa ben böyle olur diye düşünmemiştim. Her şey tamamlanır, ve ben mutlu olurum. Böyle bir dünya yok ki.. Küçükken, insanlar hiç bir zaman tam olarak mutlu olamazlar, olmamalıdırlar da, dünya mükemmel değil derdim kendi kendime. Sanırım dediklerimi çabuk unuttum bir yerlerde. Kendi cümlemi alıntıladım kendi hayatıma sonra.

Velasılı kelam o şey hiç de hayal ettiğim gibi olmadı. Belki bu sefer bir de bunun etkisiydi beni sarsan bu kadar. Artık "neden?" ler yoktu eskisi kadar. Sadece buruk bir kabullenmişlik vardı var olanı. Sanki hayat, artık şaşırmana gerek yok, ne oluyorsa olmaya devam ediyor, bak sana da olabilir deyip geçmiş gibi hissediyorum. Hani ilk şoku atlatmak derler ya, onun gibi sanırım.

Ya da, bilmiyorum.

...

Ağdalı cümleler kurmak istemiyorum artık hayatım üzerine. Belki nedenler sürüklüyordu beni bunlara bilemiyorum, ama ben artık daha sade söylemek istiyorum ne varsa içimde. Sanki, 2 yıl öncesinde yaşadıklarımdan daha yeni ders alıyormuş gibi, artık koymuyor birilerinin olmayışı yanımda. Geçenlerde tam buna uyan bir cümle buldum mesela, büyüdükçe, arkadaş sayısının önemsiz, gerçek arkadaş sayısınınsa daha önemli olduğunun farkına varırmış insan. Geç de olsa bunu fark etmek insanı o kadar başkalaştırıyor ki..Belki de bende olan değişim bunun bir göstergesi şu aralar, ama bilmiyorum dedim ya, belki hayalimdeki gibi gitmeyen bazı şeylerin de etkisi düşünülebilir..

...

Düşününce şimdi unuttuğum faktörler de yok değil. Ben küçücük doğup her yeni gün büyüyen bir yeğeni olan ve onu bir kere bile yakından görememiş biriyim. Beklenenle gerçek olan arasındaki bu uçurum belki de beni başkalaştıran. Ben bunu öyle düşünmesem öyle..

...

Bugün Efes Pilsen üretim fabrikasına gittik bölümce. Güzel olmasına güzeldi de, yapmayacaktım be hacı, o son bardağı içmeyecektim durumları yaşamadım değil. gören de bir şey içtim sanır, ama yok sadece pastörize edilmemiş enfes biralarının tadına baktık! Hayır hayır, hiç bir ayrıcalığımız yok! Gez gör güzel de Cansu, peki ya LİNEER? seni hayal kırıklığına YİNE yeniden uğratmayı başarabilen dünya üzerindeki TEK ders olan MATEMATİĞİN giderek kazıklaşan o acı yüzü ne olacak?

...

Cevap veriyorum: Bilmiyorum. Bu sefer gerçekten bilmiyorum. Hiç bu kadar saçmalayacağımı düşünmemiştim. Bu kadar dağılabileceğimi (ruhen, en başından) planlamamıştım. (evet dağılabileceğimi planlayabiliyorum.)

Neler olacağını bilemesem de yaşayacak olan yine benim. İşte bu da yaşam oluyor zaten özetle.

Vay be ne özetledim ama bir küçük blog yazısında hayatı.

Oysa kim okur bu satırları özenle, kim düşünür, kim çizer, kim bitirir...

Bilmiyorum doğru cevap mı?